همه ساله شور و هیجان خاصی از دهه آخر ماه شعبان در بین مردم ساوه برای ورود به ماه مبارک رمضان دیده می‌شود.
شرکت در کلاس‌های ترجمه، تفسیر و حفظ قرآن کریم، برپایی آیین‌های باشکوه ختم کلام الهی، اطعام روزه‌داران و کمک به نیازمندان، مساکین و یتیمان از آداب ویژه مردم ساوه در ماه ضیافت الله است.
پخت غذاهای مخصوص از دیگر آیین‌های ماه رمضان است، بانوان ساوجی برای دسر افطار بیشتر غذاهایی نظیر آش‌رشته، طاس کباب، حلوا و شله زرد می پزند.
یکی از آیین‌های جالب توجه مردم این دیار فرستادن افطاری توسط داماد به خانه عروس است.
مطابق این سنت دیرینه در ماه رمضان جوان دارای نامزد، باید افطاری نامزدش را به خانه پدر عروس ببرد، این افطاری شامل چند قرص نان، برنج، روغن حیوانی، گوشت مرغ، ماهی، سیب سرخ، شیرینی و میوه‌های فصل است.
پس از این که افطاری از سوی داماد به خانواده عروس برده شد، خانواده عروس نیز در شب‌های آینده، خانواده داماد را برای صرف افطاری به منزل خود دعوت می‌کند.
یکی دیگر از سنت‌های مردم ساوه الم ترانی است، به این صورت که چند روز مانده به پایان ماه مبارک رمضان بچه های چند محله دور هم جمع شده و به در خانه‌های روزه‌داران می‌روند.
شرکت‌کنندگان دراین آیین که تعدادشان به حدود 10 نفر می‌رسد با اجتماع در مقابل خانه‌های خویشان و همسایگان به اجرای این برنامه می‌پردازند.
آنان هم صدا با هم اشعاری سرمی‌دهند و درادامه نام یکی ازفرزندان خانه‌ای که درمقابل آن اجتماع کرده‌اند را به نیکی ندا می‌دهند.
جوانان و نوجوانان شرکت‌کننده در مراسم الم ترانی آنگاه با ذکراین گفته که یاثواب، یاجواب برای گرفتن انعام ازصاحب خانه به انتظار می‌ایستند.
دراین مرحله از برنامه الم‌ترانی صاحب خانه با خوشرویی و گشاده‌دستی و تقدیم شیرینی و تنقلات و احیانا وجه نقد از جوانان ونوجوانان شرکت‌کننده در مراسم به گرمی پذیرایی می‌کند.
حضور پررنگ در نمازهای جماعت، شب زنده‌داری در لیالی قدر و شرکت در محافل انس با قرآن کریم از دیگر سنت‌های پسندیده‌ای است که مردم ساوه به آن پایبندند.
مردم مسلمان این خطه در روز عید فطر هم با شکوه خاصی نماز عید را برپا کرده و پس از آن به دید و بازدید، زیارت اهل قبور و طلب بخشش و دعای خیر از عالمان، پیران و بزرگان فامیل می‌روند.
